دانلود سریال The Golden Spoon 2022

از ناجوهی شروع میکنم که چقدرررر از اول داستان رو مخ من بود کل سریالو داشتم فکر میکردم حضوراین دختر تو داستان چه تاثیری داشت واقعا اگه بیاین بهش فکر کنین وقتی دختره رو حذف کنیم از قضایا هیچ تغییر خاصی ایجاد نمیشه😆😆
ولی از این بگذریم حتی نمیتونستم کلا شخصی دختره رو درک کنم. اولش میگفتم اوکی جوونن عشق در نگاه اول بوده و ته یونگ دوست بچگیش پس میتونه منطقی باشه که ازش فاصله میگرفت و دنبال سونگ چون بود ولی بعد از اون ۱۰ سال واقعاااااا دیگه تو کت من یکی نمیرفت که چنین عشق بچگانه‌ایو هنوز حفظ کرده باشه اونم وقتی جیگری مثل ته یونگ کنارش بود. لازمه این وسط به جذابیت‌های ته یونگ بپردازیم که ماشاا از صدا و وجنات و شخصیت چیزی کم نداشت. از اول تا آخر دعا میکردم این بچه عاقبت بخیر بشه فقط خدا شاهده یه لحظه به فکر هیچ کدومشون نبودم جز ته یونگ. بسیار خوش قلب. شخصیتش وقتی از زیر سلطه و فشار پدرش خارج شد بسیار قوی و باهوش و استعداد بود. مطمئنا ثروتش در شکل گیری کاراکترش نقش داشت و باعث شده بود عزت نفس داشته باشه و چشم و دل سیر، ولی باز هم ۱۰ سال توی اون شرایط زندگی کرد و عوض نشد. این خیلی ارزشمند بود که پدر و مادرشو عوض نکرد چون توی تایمی بود که به شدت تحت فشار از همه طرف بود. تروماهای کودکیش تا حدی با زندگی در این خانواده درمان شده بود و فقط مشکل ثروت داشت و میتونست برگرده به زندگی خودش ولی خانواده‌اشو انتخاب کرد. اون لحظه کلی قند تو دلم آب شد کلا دیگه فال این لاو شدم باهاش. از خطوط فکشم نگذریم که بسیار زوایای زیبایی داشت صورتش وقتی اول سریال موهاش فربودو بیشتر دوست داشتم. ان ی وی. ۱۰ سال این شخصیت با چنین ویژگی‌هایی کنار جوهی بود و اون دل خوش کرده بود دقیقا به چی سونگ چون قبلی؟ ؟؟؟؟؟؟ اصلا اوایل سریال کار به یاد موندنی‌ای نکرد که بگیم حالا خیلی خفن بوده نتونسته فراموش کنه. عشق کش‌دارش برای اون همه سال اصلا منطقی نبود.نویسنده میخواست از جوهی یه شخصیت مهربون و مستقل بسازه ولی فقط یه دختر ساده لوح احمق تحویل داد. وقتی چمدونو دید باید کامل میگشتش. اون پولو چجوری تونست به باد بده اصلا در وهله اول….
به علاوه در پیشبرد داستان حقیقتا به جز کند کردنش کار دیگه‌ای انجام نداد. این از جوهی.
به شخصیت سونگ چان به اندازه کافی دوستان پرداختند و منم با بیشترشون موافقم که ایشون به شدت خودخواه و پول پرست بود ولی وقتی قاشق ته یونگو عوض کرد عوضی شد کاملا. نمیتونستم باور کنم چطور وجدانش قبول کرد اینکارو بکنه.
در نتیجه میخوام به پلات داستانی سریال بپردازم. چیزی که بیشتر از همه منو شیفته‌ی خودش کرد‌ . ایده جذابی داشت. یکم شروعش کنده یعنی باید تا قسمت ۳ ببینی تا به روندش عادت کنی و به هیجان بیفته. . ولی اتفاقات خیلی زیبا بهم وصل میشدن. اینکه رازهای قاشق کم کم برملا میشد خیلی جذاب بود و شخصی های ویلین هم به خوبی پرداخته شده بودن. چه یوجین که خاکستری بود چه جون ته و هوانگ هیون دو که سیاه بودن به نظرم عالی کار شده بودن. لحظات دلگرم کننده داستان زمانی که ته یونگ طعم خانواده رو میچشید، زمانی که اونارو انتخاب کرد و انقدر براش با ارزش بودن و قدرشونو میدونست و سعی میکرد خودش از پس مشکلات بربیاد همشون واقعا حس خوبی داشتن. درکنازش فقط به خوبی به تصویر کشیده شده بود. شرمندگی پدر و مادر در مقابل فرزنداشون کاملا در دراوردن اشک من موفق عمل کزدن. پیچیدگی داستان از نکات قوتش بود. هر لحظه با یه راز جدید رو به رو میشدی و از قسمت‌های مورد علاقم جایی بود که ته یونگ روز تولدش پدرشو دید ولی تبدیل به خودش نشد. اصلا آدرنالینم زد بالا اون لحظه. دلم نمیخواست پدر سونگ چون بمیره. به نظرم حقش نبود و فکر نمیکنم اینکه تاوان اشتباه سونگ چون مردن یکی دیگه‌اس طرز فکر درستی بوده برای نویسنده. همینیکه پدرش نجاتش داد کافی بود که سونگ چون پشیمون شه ولی حتما بایر میمرد تا دراماتیک شه😒
اون قسمت استفاده از مدادرنگی‌ها و گول زدن پدرش هم به نظرم جالب بود نویسنده از اونجایی که کاراکترارو به شدت خوب پردازش کرده بود، خیلی خوب میتونست از نقاط ضعف و قدرتشون استفاده کنه.
در مورد پایان هم باید بگم من دوسش نداشتم. واقعیت اینه که نویسنده فقط یه هپی اندینگ برای سونگ چان میخواست اونم به نظرم به خاطر دلخوشی بیننده و حتی فشار کارگردان😆😆 حس میکنم داستان برای نویسنده هم همونجایی که سونگ چان مرد تموم شده بود ولی بازم دلخوش کنک برداشت داد به بیننده که به نظرم نه بار احساسی داشت اون وصال اخرش نه بار معنایی.
ایده پسر باغبون جالب بود ولی آیا حقش بود اینجوری بمیره فقط چون میخواست پولدار شه؟؟ کاش حداقل دوشین سقوط میکرد و اینجوری هم پسر باغبون تنبیه شده بود هم هوانگ هیون دو مجازات میشد ولی نویسنده کلیشه رو ترجیح داد به منطق و زیبایی.
خلاصه میکنم:
پلات: فوق جذاب
سونگ چون: رو مخ
جوهی: بی‌مصرف و بی‌عرضه
ته یونگ: جیگر
یوجین: طماع

بابا اصلا عصبیم کرد پایان این فیلم اه
خیلی ایده فیلم خوب بود ولی بهتر بود بهتر روش کار میکردن مثلا وقتی دهن لی سونگ چون سرویس شد تا همه چیز ثابت شد باید کلی ارث بهش می‌رسید یا عاشق یوجین میشد همه فیلمارو کلیشه ای میسازن حال آدم بهم میخوره بعد نمیدونم این چیه میخوان تو همه فیلما نشون بدن که آره خانواده های فقیر خوشحالن پولدارا همیشه ناراحت و پر از مشکل:/

به صورت بالقوه طرفدار هوانگ ته یونگ بودم، این بچه واقعا خیلی دوست داشتنی بود:) خیلی شخصیت لطیفی داشت. البته یه چیزی این جا وسط بود، به نظرم این سریال داشت نشون میداد که هرکس به دنبال اون چیزیه که ندارتش…درسته ته یونگ از قاشق برای برگشتن به خود اصلیش استفاده نکرد ولی شاید دلیل اصلیش این بود که اونم یه جورایی فقر داشت، فقر پدر و مادر…. هرکس دنبال برطرف کردن فقط خودش بود.

برای من عجیب بود گوان سوهان با اون همه عقلش چطوری نفهمیده بود جون‌ته پسرشه؟ شایدم این نفهمیدن هم یه تنبیه الهی بود براش؟

و سونگ چون.. خیلی تصمیمات اشتباهی گرفت ولی برگشت، وقتی میتونست جای خودش رو با ته یونگ عوض کنه و اونو عملا بندازه وسط آتیش اینکار رو نکرد و همین شاید یه نشان از برگشتنش بود؟ نمی‌دونم با قاشقش غذا خورده یا نه ولی شاید این که حافظشو از دست داد یه بخشش بود تا تنبیه، به نظرم تنبیه اصلیش رو با مرگ پدرش داد و این بخشش بود که شاملش شد تا از بار عذاب وجدانی که داشت کم بشه البته اگه با قاشقش غذا نخوره که بعید می‌دونم.

برای سونگ آ و مونگی خیلی خوشحال شدم:) کیوتا…

همینطور اینکه یونجین…. به نظرم یه عشق مریض گونه به سونگ چون داشت، فقط برای این عاشقش بود که مثل خودش بود، مسبب اصلی برگشت سونگ چون بعد یک سال اون بود، اگه صد میلیون وون جوهی به سونگ چون می‌رسید شاید هیچکدوم از اینا رقم نمی‌خورد ولی خب احتمالا عواقب سنگینی برای ته یونگ اصلی داشت و این یه جور بخت برای اون بود

انقدر همه با قاشق طایی جابه جا شده بودند که یه لحظه به خودمم شک کردم نکنه یه دختر ثروتمند بودم که یکی جاشو بامن عوض کرده😂

من ترجیح میدادم برای پایان سریال سونگ چون مثل هوانگ هیون دو چند سال بره زندان
پسر باغبونه کشته شد چون نویسنده قصدش بر این بودکه برای سونگ چون پایان خوبی در نظر بگیره
قسمت اخرو که دیدم گفتم حتما مجازات سونگ چون این بوده که هیچی ازش نموند نه خانواده نه دوست نه عشق نه حتی خودش ولی بعد یه جا دیدم اشاره کردن که صحنه اخر تو اتاق سونگ چون قاشقشو برداشت قبل از جابه جاییش
پس حتما با غذا خوردن با اون قاشق خاطراتشو به یاد آورده و جوهی و بقیه رو یادش بوده و بعدم که جوهی اومده پیشش حرفاش کاملا این حس رو القا میکرد که با جوهی غریبه نیست و از عمد اون حرفا رو میزد که جوهی یاد سونگ چون بیفته
پس در واقع پایان گل و بلبلی براش درنظر گرفتن با اینکه شخصیت نقش اصلی کلا خاکستری بود.
ولی در کل ارزش دیدن داره و خلاقیت و ایده جالبی داشت